Vandaag iets met...Trouwen en een taart

Zou ik toch bijna vergeten om te schrijven over Serge en Joliene.
Deze buren zijn 30 mei j.l in het huwelijksbootje gestapt.
Op zich niets bijzonders denkt u. Normaal gesproken zou dat ook zo zijn ware het niet dat dit paar mij had gevraagd om hun bruidstaart te maken!
Nou…. Dáár moest ik wel even over nadenken. Maar na enig aandringen, smeken en bedreigingen ging ik overstag.
Uiteraard had ik instructies,  met name van de bruid, gekregen over smaken, opbouw, aantal personen en decoraties.
Na een aantal proeftaartjes te hebben gemaakt ging een week voor de grote dag de voorbereidingen van start.

Avonden lang stond ik in mijn kleine keukentje de frambozenmousse, botercrème, ganache en biscuits te maken.  Met name de logistiek bracht mij zorgen, want hoe kreeg ik die enorme taart op de trouwlocatie? Gelukkig trouwden Serge en Joliene in het prachtige Beukenhof te Oegstgeest waar een keuken aanwezig is en daar zou ik de taart uiteindelijk in elkaar zetten.
Zo gezegd  zo gedaan. Op de 30e mei vertrok ik in alle vroegte naar de Beukenhof. Daar in de keuken bracht ik de laatste decoraties aan en zette de taart op zijn standaard.  Waar ik echter geen rekening mee had gehouden was het bloemstuk wat ook op de taart kwam te staan. Dit bloemstuk was zwaarder als ik had gedacht, een heel stuk zwaarder. Ik besloot om de drie delen, waaruit de taart bestond, op het aller laatste moment op elkaar te stapelen.

Een kwartier voor de ceremonie was het tijd voor mijn huzarenstukje. De taart werd buiten op het terras gepresenteerd en aangesneden. Op het moment dat ik het bloemstuk op de taart zette, kreeg ik bijna een hartstilstand want de bloemen waren zo zwaar, dat de taart er onder leek te bezwijken.
De onderste helft van de taart zakte licht in maar gelukkig was de schade mini minimaal.
Ten slotte kon de top er bovenop. Nog meer gewicht!!  Ik had het niet meer.

Afijn, de ceremonie; het weer was prachtig, de locatie betoverend en de ceremonie super mooi en romantisch maar het enige waar ik aan kon denken was; staat mijn taart nog?!
Elk moment verwachte ik de maître met de vraag of ik even wilde komen, we hebben een klein probleempje. Maar godzijdank, de maître bleef weg en de taart stond nog fier op het bruidspaar te wachten.
Uiteindelijk was het bruidspaar en de overige gasten super blij en tevreden en daar gaat het uiteindelijk toch om!